Vervaagt de glans van de Amerikaanse dollar?

Er zijn verschillende redenen waarom de dollar momenteel daalt. Ondanks het zeer sterke economische herstel in de Verenigde Staten zet die trend zich mogelijk door en komt er een einde aan de jarenlange stijging, denkt Kevin Thozet, lid van het beleggingscomité van Carmignac.

Kevin Thozet : Normaal gaat economische groei die sterker is in een bepaald land dan in de rest van de wereld inderdaad gepaard met een stijging van de munt van dat land. Toch heeft de dollar in enkele weken tijd zijn terreinwinst uit het eerste kwartaal weer prijsgegeven, ondanks de bloeiende Amerikaanse economie. Hetzelfde zien we op de Amerikaanse beurzen, waar de aandelenkoersen minder snel stijgen. Hoe tegenstrijdig dat ook lijkt, echt verrassend is het niet.

K.T. : Verschillende economische indicatoren, uitgezonderd de werkgelegenheid, en de verwachte bedrijfsresultaten in de Verenigde Staten bevestigen dat de Amerikaanse groei sterk aantrekt. Bovendien betekenen de plannen van de Amerikaanse regering om in 2022 de economie met 6.000 miljard dollar aan uitgaven te ondersteunen, dat de groei in het land wellicht ook na dit jaar hoog blijft. Die – niet noodzakelijkerwijs productieve – overheidsuitgaven en de schulden die ervoor moeten worden aangegaan, zullen recordniveaus bereiken. Dat is een eerste reden voor bezorgdheid, al is het niet zeker dat het Amerikaanse Congres de herstelplannen van president Joe Biden zonder meer goedkeurt.

K.T. : Nadat recent minder goede cijfers zijn verschenen dan verhoopt, maken sommige beleggers zich mogelijk ook zorgen over de arbeidsmarkt. De uitzonderlijke steunmaatregelen lijken sommigen er momenteel van te weerhouden opnieuw aan het werk te gaan. Dat kan leiden tot hogere lonen om meer kandidaten voor vacatures aan te trekken, zonder dat de economie daarom robuuster is geworden.

K.T. : Er zijn nog andere redenen waarom de dollar waarde verliest. Er zijn verschillende factoren in opmars die een einde kunnen maken aan de jarenlange stijging van de dollar tegenover andere valuta's. Mogelijk breekt een nieuw tijdperk aan, met een veel zwakkere dollar dan voordien, al zijn kortstondige opflakkeringen niet uitgesloten.

K.T. : Precies. Dat geldt bijvoorbeeld voor Europa, dat dankzij nauwere politieke samenwerking aantrekkelijker is geworden. Het biedt ook beleggingskansen, met veel bedrijven die bijzonder gevoelig zijn voor het herstel in consumptiesectoren, toerisme, financiële instellingen of grondstoffen. Europese aandelen hebben recent overigens beter gepresteerd dan Amerikaanse zonder hinder te ondervinden van de stijging van de euro. Dat was lang geleden en het fenomeen houdt mogelijk aan. Te meer omdat de Europese bedrijven mogelijk een in verhouding gunstiger groeidynamiek blijven kennen, aangezien het economische herstel in de regio nog maar net op gang komt.

K.T. : Ja, de landen die grondstoffen exporteren. De grondstoffenprijzen staan door de aantrekkende wereldeconomie weer op het niveau van vijf jaar geleden, maar de munten van de landen die deze voor het herstel broodnodige basismaterialen uitvoeren, maken pas op de plaats. Alleen zijn die landen vandaag geloofwaardiger dan enkele jaren geleden. Door hun solide fundamentele factoren en gedisciplineerde economisch beleid zullen hun munten wellicht in waarde stijgen. Wij stellen ons trouwens – selectief – aan die valuta's bloot.

K.T. : China heeft de pandemie veel beter aangepakt dan de Verenigde Staten. Het biedt ook vooruitzichten op lange termijn. Het land heeft namelijk geïnvesteerd in de technologieën van morgen en blijft daarop inzetten. De regio is het speerpunt van de vierde industriële revolutie. De rente ligt er hoger en dat lokt beleggers en ondersteunt de lokale munten, bijvoorbeeld in China. De yuan, de Chinese munt, is sterk in waarde gestegen dankzij de goede economische cijfers, maar ook doordat de Chinese rente een oase vormt in een rendementswoestijn – in de rest van de wereld is de rente al jaren uiterst laag. Beijing lijkt die ontwikkeling vooralsnog goed te tolereren.

K.T. : De verschillen in economische dynamiek die de wereld momenteel kent, betekenen dat de centrale banken – die met hun beslissingen trachten om de economische activiteit en de inflatie te regelen door het rentepeil te beïnvloeden – geen homogeen beleid voeren. In de Verenigde Staten stelt de Federal Reserve zich op dit moment bovendien geduldig en zelfs afwachtend op. De Fed is van mening dat de prijsstijgingen van voorbijgaande aard zijn en het dus niet nodig is om op korte termijn de rente op te trekken.

Bron: Carmignac, Bloomberg, 07/06/2021