Brief van Edouard Carmignac Edouard Carmignac schrijft over actuele economische, politieke en maatschappelijke aangelegenheden.

  Geachte heer, geachte mevrouw,

  Wanneer het om vermogensbeheer gaat, is gelijk hebben alleen niet genoeg. Het is ook belangrijk om op het juiste moment gelijk te hebben; niet te vroeg, en uiteraard ook niet te laat.

  2017 was voor ons wereldwijde beleggingsbeleid een bijzonder frustrerend jaar. Zoals we aan het begin van het jaar al vermoedden, hebben de aandelenmarkten het zeer goed gedaan, ondanks de bezorgdheid over de onvoorspelbaarheid van Donald Trump en de Franse verkiezingen. Onze beleggingen in de Amerikaanse technologische sector, onze Europese waarden en zelfs onze effecten uit de opkomende landen zijn dan ook flink gestegen. De resultaten van onze beleggingen in de oliesector vielen echter tegen, ondanks de stabiele oliekoers. Het lijkt er immers op dat beleggers zich laten inpalmen door de vooruitzichten van een groene economie, waardoor de vraag naar fossiele brandstoffen zou moeten afnemen. Hoewel we aan het begin van het jaar rekening hielden met een dalende dollar, heeft de forse stijging van de euro tegenover de Amerikaanse munt (15% in acht maanden) ons verrast. Vanaf september leidden zowel de belofte van een expansieve begrotingspolitiek in de Verenigde Staten als de voortzetting van een meer dan verruimend monetair beleid door de ECB tot de stabilisering van de dollar en tot een houdbaarder renteniveau.

  De vooruitzichten voor 2018 zijn gunstig. De hogere groeiverwachting in de Verenigde Staten ten gevolge van de nieuwe, bescheiden begrotingspolitiek, moet, gezien de eerste tekenen van afnemende activiteit die in de afgelopen maanden te zien waren, nog bevestigd worden. In Europa is de voortzetting van het negatieve-rentebeleid steeds minder te rijmen met een groeipercentage van tegen de 2% en een inflatie waarvan de daling onder controle lijkt. Onder deze omstandigheden zou de euro weer verder moeten stijgen tegenover de dollar en zou de Fed minder geneigd moeten zijn de beleidsrente verder te verhogen. In dit scenario kunnen de Europese activa van twee kanten onder druk komen te staan: obligaties krijgen te lijden onder de geleidelijke stijging van de rente, en aandelen onder de aantrekkende euro. Daar komt bij dat de afnemende druk op de Amerikaanse rente een gunstig effect heeft op de Amerikaanse aandelen met een goede voorspelbaarheid, waaronder technologieaandelen, en op het opkomend universum als geheel. Wat onze beleggingen in de oliesector betreft, hebben de verlenging van het OPEC-akkoord en de dalende dollar, die gunstig is voor alle grondstoffen en met name voor goud, een positieve invloed.

  Vol vertrouwen in de kansen die deze, weliswaar niet algemeen gedeelde, vooruitzichten bieden, wens ik u veel geluk en gemoedsrust.